Kastanjete, iako vezane prvenstveno za španjolski folklor, su udomaćene i na širem mediteranskom prostoru, au daljnjem porijeklu su, također, s istoka. Dvije izdubljena komada (kestenovog) drveta, školjkastog oblika, vezuju se uzicom jedan za drugi i za prste svirača (često - igrača), koji ih pokretom šake ritmično udara jedan o drugi. Oštar i suh zvuk koji tako nastaje obogaćen je prizvukom zraka sabijenog u šupljinu unutar školjke.
U orkestarskoj primjeni školjke zakačenima za dršku, ponekad na oba kraja po par, pa se udar postiže trešenjem drške. Umetak između školjki povećava rezonantnu šupljinu i čini zvučnost punijom.
U folkloru vezane za igru (u svakoj ruci po par, razne veličine), kastanjete se iu umjetničkoj, orkestarskoj primjeni najčešće javljaju u trenucima radosne razigranosti i poleta, razumije se, prvenstveno kao čimbenik lokalnog kolorita.
Kastanjete su udaraljke koje se ne sviraju po notama. Izrađuju se od tvrdog drva.
Koriste se u muzici :
- Maura
- starih Rimljana
- Talijana
- Španjolaca
- Portugalaca
- Latinoamerikanaca
